%0 Journal Article %T شناسایی و ارزیابی چرخه فرسودگی بافتهای روستایی: مطالعه موردی مناطق روستایی استان تهران %J روستا و توسعه %I موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی %Z 1563-3322 %A دیانی, لیلا %A پورطاهری, مهدی %A افتخاری, عبدالرضا رکن الدین %A احمدی, حسن %D 2020 %\ 03/13/2020 %V 22 %N 4 %P 123-156 %! شناسایی و ارزیابی چرخه فرسودگی بافتهای روستایی: مطالعه موردی مناطق روستایی استان تهران %K چرخه %K فرسودگی %K بافت‌های روستایی %K تهران (استان) %R 10.30490/rvt.2020.288853.1065 %X فرسودگی بافت­‌های روستایی به‌صورت فرآیندی است و حتی هنگامی که منطقه هنوز در مرحله فرسوده شدن است، قبل از اینکه منطقه کاملاً غیرقابل استفاده شود، باید نوسازی مناطق فرسوده انجام گیرد. در این راستا، شناسایی و ارزیابی چرخۀ فرسودگی بافت از مهم­ترین مراحل فرآیند نوسازی روستایی است. از این­رو، بر اساس مراحل چهارگانه چرخۀ فرسودگی بافت (شامل شکل‌گیری زمینه‌های اولیه، ظهور نشانه‌های فرسودگی، نامناسب شدن محیط زندگی و کاهش کارآیی بافت و در نهایت، تکمیل فرسودگی)، پژوهش حاضر بر آن بود تا ضمن شناسایی چرخۀ فرسودگی بافت در مناطق روستایی استان تهران، وضعیت بافت کالبدی این مناطق را از دیدگاه موقعیت قرارگیری در هر کدام از مراحل با استفاده از مدل­های ریاضی تبیین و تفسیر کند. بر این اساس، روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی­-کاربردی بود و جمع‌آوری اطلاعات نیز به دو شیوۀ کتابخانه‌ای و میدانی انجام شد. در این فرآیند، با استفاده از تدوین و تکمیل پرسشنامه، دیدگاه ۲۶۰ نفر از سرپرستان خانوارهای روستایی ساکن در روستاهای دارای بافت فرسوده استان تهران و پانزده نفر از متخصصان شاغل در نهادهای محلی در هشت شهرستان منتخب دریافت و تحلیل شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که روستاهای استان تهران در آغاز مرحلۀ سوم چرخه فرسودگی یعنی، «نامناسب شدن محیط زندگی و کاهش کارآیی بافت» قرار دارند.  %U http://rvt.agri-peri.ac.ir/article_121210_5a0dabcef77d1b51f2a24d30b2db7547.pdf